Shanti wil wel op de foto maar hij is opmerkelijk zwijgzaam. Veel meer dan “Joa zulle” vertelt Shanti niet, hij duwt zijn oortjes een beetje strakker en zijn oren, strijkt een paar stofjes van zijn trui (het is ruim 30°c), gniffelt even naar zijn vriend die naast hem zit en kijkt dan recht in de lens.
Dat geeft me tijd om een belichting goed te berekenen, mijn filmpje en lichtmeter zijn immers een beetje racistisch en berekenen de ideale belichting voor een blanke huidskleur. Ik moet dus zelf even berekenen wat dat dan wil zeggen om Shanti mooi vast te leggen. Bij het ontwikkelen van het filmpje zie ik dat het goed zat: oef.
(De namen van de mensen op de foto werden aangepast, de verhalen zo getrouw mogelijk geregistreerd)