Farzin vertelt met trots dat hij werkt in de frituur op de Italiëlei. Hij heeft duidelijk plezier in zijn job. Jaren geleden is hij weggegaan uit Iran, hij hoeft me niet vertellen waarom, hij draagt een kruisbeeldje aan een kettinkje om zijn hals. Hij wil er niet teveel over vertellen maar zijn blik verklapt verdriet, ook al hebben we het maar enkele seconden over Iran. Ik vond Farzin een mooi naam en vroeg waar die vandaan kwam,… enkele seconden maar en je voelt een heel verhaal voorbij komen. Als hij er klaar mee is zal hij wel eens allemaal vertellen, maar nu nog niet.