Eindelijk begint het ons wat te lukken. Na 4 maand proberen en testen begint het eindelijk te lukken om beelden vast te leggen op de gevoelige plaat. Dat van die gevoelige plaat mag je letterlijk nemen in dit geval. Het gaat immers om plaatjes die we lichtgevoelig maken waarop we dan een beeld proberen te registreren. Eerst een laagje collodion op het plaatje aanbrengen, waarop zich dan een laagje zilvernitraat kan bevestigen, en dan het plaatje in de camera aanbrengen om er foto mee te maken. Het moet allemaal redelijk snel gaan, want het plaatje moet vochtig blijven tijdens de hele procedure. Al is snel relatief als je met sluitertijden werkt van 20 seconden en meer werkt.
We hebben al veel plezier gehad de afgelopen maanden, ook als het niet wilde lukken. Niet wilde lukken met gieten van de collodium, de gevoelige laag losliet van het plaatje tijden het fixeren, de sluitertijden maar niet wilde kloppen, de flitsers weer eens niet wilden afgaan als wij dat wilden, het zilvernitraat verzuurd is geraakt, …
Maar het is toch allemaal veel leuker als het eindelijk wat begint te lukken en je ook echt beelden kan vastleggen die een beetje in de richting beginnen te gaan van wat je graag wilde.
Dat beloofd voor de komende maanden…
